The Dutch and the Native Americans
De Nederlanders en de Indianen

The Dutch settlers initially had very good relations with the Indians. One of the directors of the West India Company (WIC), Johannes de Laet, was a geographer who had concluded in his writings that Native Americans were friendly people who, if treated fairly, would be well disposed toward the Dutch. As a consequence, the Lords Nineteen instructed the settlers to seek their friendship. Governor Willem Verhulst was told to treat them with "honesty, faithfulness and sincerity" and to respect Indian land claims. However, the Dutch found that the native peoples did not always comply with their wishes. The Mahicans, for example, refused to let the colonists use their maize land, which effectively blocked the early expansion of the Dutch farms.

As more Europeans arrived in the colony, their demand for land increasingly pushed the Indians from their traditional hunting grounds and tensions rose. Further, traders discovered that alcohol caused the tribes to accept lower prices for their furs. Within some tribes the use of alcohol became a devastating phenomenon.

There were a growing number of incidents between colonists and traders and native groups, some of which turned into full-scale wars. In 1626, Dutchmen who inhabited Fort Orange (in what is now New York) accompanied a group of Mahicans when they raided a Mohawk settlement. In so doing they lost their impartiality in intra-tribal disputes. The Mohawks struck back and killed four Dutchmen before a peace treaty was concluded. Another large-scale incident took place when the Dutch settlement at Swanendael (Delaware) was wiped out by local Algonkin in 1632. Other major wars between the Dutch and various Indian tribes occurred in 1643-45, 1655 and 1658-63. An especially bloody incident took place at Pavonia (present-day Jersey City, New Jersey) in 1643, when the Dutch under Governor Willem Kieft massacred some 150 Indians, including men, women, and children. Conflict with the Indians eventually weakened the Dutch colony and helped to facilitate the takeover by the English in 1664.

Aanvankelijk hadden de Nederlandse kolonisten een heel goede relatie met de Indianen. Een van de bewindhebbers van de WIC, Johannes de Laet, was een geograaf die in zijn geschriften geconcludeerd had dat de oorspronkelijke Amerikanen vriendelijke mensen waren, die de Nederlanders goedgezind zouden zijn als ze eerlijk behandeld werden. Bijgevolg instrueerden de Heren Negentien de kolonisten om naar vriendschap met hen te streven. Gouverneur Willem Verhulst kreeg opdracht hen "eerlijk, getrouwelijk en oprecht" te behandelen en Indiaanse landaanspraken te respecteren. Maar de Nederlanders kwamen tot de ontdekking dat de inheemse volken hun niet altijd ter wille waren. De Mohikanen, bijvoorbeeld, weigerden de kolonisten hun maïsvelden te laten gebruiken. Dit verhinderde de vroege uitbreiding van de Nederlandse boerderijen.

Naarmate er steeds meer Europeanen naar de kolonie kwamen, verdrong de vraag naar land de Indianen steeds meer van hun oorspronkelijke jachtgronden. De spanningen namen toe. Verder ontdekten de handelaren dat alcohol de stammen ertoe bracht lagere prijzen voor hun pelzen te accepteren. Bij sommige stammen nam het alcoholgebruik desastreuze proporties aan.

Er ontstond een groeiend aantal incidenten tussen kolonisten en handelaren en de Indianenstammen, die soms op complete oorlogen uitliepen. In 1626 vergezelden Nederlanders van Fort Orange (in wat tegenwoordig New York is) een groep Mohikanen toen zij een Mohawk-nederzetting overvielen. Hierdoor verloren zij hun onpartijdigheid bij conflicten tussen stammen. De Mohawks sloegen terug en doodden vier Nederlanders voordat er een vredesverdrag werd gesloten. Een ander groot conflict vond plaats in 1632, toen de Nederlandse nederzetting in Swanendael (Delaware) door lokale Algonkin Indianen van de kaart werd geveegd. Andere grote oorlogen tussen de Nederlanders en verschillende Indianenstammen deden zich in de jaren 1643-45, 1655 en 1658-63 voor. Een zeer bloedig incident vond in 1643 plaats in Pavonia (het huidige Jersey City, New Jersey) waar de Nederlanders onder leiding van gouverneur Willem Kieft zo'n 150 Indianen afslachtten, onder wie ook vrouwen en kinderen. De conflicten met de Indianen verzwakten de Nederlandse kolonie en vergemakkelijkten de overname door de Engelsen in 1664.